قاریان ایرانی خطاب به قاریان مصری: امروز وقت ایستادن در کنار مردم فلسطین است

به گزارش خبرگزاری آنا، در پی استمرار جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم غزه و تداوم محاصره مرگبار این منطقه، جامعه‌ی قاریان قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران، طی نامه‌ای سرگشاده خطاب به قاریان، علمای قرآن، و حاملان صدای وحی در کشور مصر، خواستار اتخاذ موضعی قرآنی، انسانی و شجاعانه در حمایت از مردم فلسطین شدند. این نامه که لحنی صریح و آمیخته با استنادهای قرآنی دارد، قاریان مصری را به استفاده از جایگاه معنوی و دینی خود برای مطالبه گشایش گذرگاه رفح و کمک به نجات مردم غزه فراخوانده است.

بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ (الإسراء: ۹)

محضر شریف قاریان، علمای قرآن، و حاملان صدای وحی در سرزمین عزیز مصر
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

ما، جامعه‌ی قاریان قرآن کریم در جمهوری اسلامی ایران، این نامه را از سر درد و دلسوزی برای امت اسلام می‌نویسیم؛ درد مشترکی که این روزها دل هر مؤمن آزاده‌ای را جریحه‌دار کرده است. غزه، زخمی‌ترین نقطه‌ی امت، این روزها زیر آوار محاصره و جنگ، جان می‌دهد. کودکان بی‌پناه، زنان گرسنه، مجروحان بی‌دارو و بی‌پناه؛ این‌ها تصویر امروز غزه است.

برادران قرآنی ما!
ما و شما سال‌هاست قرآن می‌خوانیم؛ صدای‌مان در تلاوت آیات شنیده شده، اما امروز وقت آن است که صدای قرآن، نه فقط از گلوی ما، که از موضع ما شنیده شود. امروز قرآن ما را به مسئولیت فرا می‌خواند. به‌روشنی هشدار داده است:

وَما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ وَالمُستَضعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالوِلدانِ (نساء: ۷۵)
«چرا در راه خدا و برای نجات مردان و زنان و کودکانی که ستمدیده‌اند، پیکار نمی‌کنید؟»

و اگر امروز فرصت حضور در میدان نبرد را نداریم، باید در میدان حمایت از مظلوم، نقش خود را ایفا کنیم. دفاع از مظلوم، فقط اسلحه نمی‌خواهد؛ یک موضع درست، یک مطالبه‌ی شجاعانه، و یک تلاش برای گشودن راه کمک به مظلوم، گاه اثرش از گلوله بیشتر است.

در این میان، یکی از راه‌های مهم نجات، گشودن گذرگاه رفح است؛ مسیری که بسته بودن آن، فرصت نفس کشیدن را از غزه گرفته. اگر این راه باز شود، نه فقط غذا و دارو، بلکه امید وارد غزه می‌شود. و ما می‌دانیم که شما، بزرگان قرآنی مصر، جایگاهی ویژه در افکار عمومی، نهادهای دینی، و حتی فضای تصمیم‌سازی کشور دارید.

امروز زمان آن است که صدای قرآنی شما، در حمایت از مردم بی‌دفاع فلسطین شنیده شود.

آنچه امروز رژیم صهیونیستی غاصب در غزه انجام می‌دهد ـ از قتل عام، محاصره، گرسنگی دادن، و کشتار بی‌رحمانه‌ی زنان و کودکان ـ نمونه‌ای آشکار از همان ظلم و طغیانی است که قرآن کریم درباره‌ی سرنوشت آن هشدار داده است:

وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (شعراء: ۲۲۷)

رژیمی که زمین را به خون آلوده، خانه‌ها را ویران، و مردم بی‌دفاع را قتل‌عام کرده است، بی‌تردید در مسیر همان سرنوشت محتوم گام برمی‌دارد. و ما، به عنوان حاملان قرآن، وظیفه داریم نه‌فقط تلاوت، بلکه موضع قرآنی را هم فریاد بزنیم؛ و مظلومان را تنها نگذاریم.

برادران بزرگوار!
دنیا بیدار شده است. فریاد دردمندان غزه، از شرق و غرب عالم، وجدان‌ها را لرزانده. ما یقین داریم که دل شما نیز خون‌بار است از دیدن این جنایت‌ها. بیایید صدای قرآن را این بار، نه فقط با صوت، که با اقدام و ایستادن در کنار مظلوم به گوش جهان برسانیم.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ (حجرات: ۱۰)
و برادری، یعنی شریک بودن در رنج، و کوشیدن برای گشودن راهی برای نجات.

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
جامعه‌ قاریان قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران
📅 مرداد ۱۴۰۴ هـ.ش / صفر ۱۴۴۷ هـ.ق

بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ (الإسراء: ۹)

إلى حضرات القرّاء، علماء القرآن، وحَمَلة صوت الوحي في أرض مصر العزيزة،
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

نحن، جماعة قرّاء القرآن الكريم في الجمهورية الإسلامية الإيرانية، نكتب هذه الرسالة من منطلق الألم والحرقة على حال أمة الإسلام؛ ألمٌ مشترك يمزّق قلوب كل مؤمن حرّ في هذه الأيام. إنّ غزّة، الجرح النازف للأمة، تحتضر اليوم تحت ركام الحصار والحرب. أطفال بلا مأوى، نساء جائعات، جرحى بلا دواء ولا ملجأ؛ تلك هي صورة غزّة اليوم.

إخوتنا القرآنيين!
لقد قرأنا نحن وأنتم القرآن سنين طويلة، وارتفعت أصواتنا بتلاوة آياته، لكنّ الوقت قد حان اليوم لأن يُسمع صوت القرآن، لا من حناجرنا فحسب، بل من مواقفنا أيضاً. اليوم القرآن يدعونا إلى المسؤولية، وقد أنذرنا بوضوح:

> وَما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ وَالمُستَضعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالوِلدانِ (النساء: ۷۵)

وإذا كنّا اليوم لا نملك فرصة الحضور في ميدان القتال، فلابدّ لنا أن نؤدّي دورنا في ميدان نصرة المظلوم. إنّ الدفاع عن المظلوم لا يحتاج دائماً إلى السلاح؛ فكلمة موقف صادق، ومطالبة شجاعة، وجهدٌ في فتح طريق لإغاثة المظلوم قد يكون أثره أبلغ من الرصاص.

ومن بين أهمّ سبل النجاة اليوم فتح معبر رفح؛ هذا الطريق الذي أُغلق فخنق أنفاس غزّة. فإذا فُتح هذا المعبر، فلن تدخل المساعدات من طعام ودواء فحسب، بل سيدخل الأمل أيضاً. ونحن نعلم أن لكم ـ أيها الكبار القرآنيون في مصر ـ مكانة خاصة في الرأي العام، وفي المؤسسات الدينية، بل وفي مجال صناعة القرار في بلدكم.

لقد آن الأوان لأن يُسمع صوتكم القرآني في نصرة الشعب الفلسطيني الأعزل.

إنّ ما يرتكبه الكيان الصهيوني الغاصب في غزّة اليوم من قتلٍ جماعي، وحصار، وتجويع، ومجازر بحق النساء والأطفال، هو مثال صارخ على ذلك الظلم والطغيان الذي حذّر القرآن الكريم من عاقبته:

وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (الشعراء: ۲۲۷)

إنّ هذا الكيان الذي لوّث الأرض بالدماء، ودمّر البيوت، وقتل الأبرياء، يسير بلا شكّ إلى مصيره المحتوم. ونحن، حَمَلة القرآن، علينا واجب ليس التلاوة فحسب، بل الجهر بالموقف القرآني، وعدم ترك المظلومين وحدهم.

أيها الإخوة الأعزّة!
لقد استيقظت الدنيا، وصوت المظلومين في غزّة قد هزّ الضمائر في الشرق والغرب. ونحن على يقين بأنّ قلوبكم أيضاً تنزف ألماً من هذه الجرائم. فلنرفع صوت القرآن هذه المرّة، لا بالصوت فحسب، بل بالفعل والوقوف إلى جانب المظلوم ليصل صداه إلى العالم أجمع.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ (الحجرات: ۱۰)
والأخوّة تعني أن نشارك المظلومين آلامهم، وأن نسعى لفتح طريق لنجدتهم.