ماشین جنایت اسرائیل با بیانیه شورای حکام متوقف نمی‌شود
به گزارش خبرگزاری آنا، سال‌هاست مردم منطقه، از غزه و جنین گرفته تا دمشق، صنعا و تهران، چشم‌انتظار «بیانیه‌های قاطع» از سوی نهاد‌هایی هستند که به‌ظاهر برای حفظ صلح و امنیت جهانی بنا شده‌اند. شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، امروز در وین نشستی اضطراری برگزار کرده تا حمله بی‌سابقه رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای ایران را بررسی کند. اما آیا این جلسه، فراتر از یک مانور دیپلماتیک خواهد رفت؟ آیا می‌توان امیدوار بود که بیانیه‌ای از وین، چرخ‌دنده‌های ماشین آدم‌کشی تل‌آویو را متوقف کند؟
رژیمی که بیانیه جلودارش نیست
کارنامه صهیونیسم جهانی مملو از جنایت است؛ از بمباران مدارس و بیمارستان‌ها در نوار غزه تا ترور خبرنگاران در کرانه باختری، از اشغال خاک لبنان تا تجاوزات مستمر به سوریه و یمن، و حالا حمله مستقیم به تأسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای ایران. این رژیم نه به منشور ملل متحد پایبند است، نه به اصول آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. سال‌هاست شورای حکام تنها در قبال این اقدامات، به صدور «بیانیه محکومیت» اکتفا کرده، بی‌آن‌که حتی یک‌بار خواستار تحقیق یا تنبیه واقعی شده باشد.
وقتی آژانس خودش اطلاعات را لو می‌دهد
شاید فراموش نکرده‌ایم که آژانس انرژی اتمی چگونه با رویه‌ای سؤال‌برانگیز، اطلاعات دقیق فعالیت‌های هسته‌ای ایران را در اختیار رژیمی قرار داد که نه عضو NPT است و نه اجازه بازرسی بین‌المللی می‌دهد. امروز، همان اطلاعات تبدیل به نقطه هدف موشک‌ها و پهپاد‌های صهیونیستی شده است. چطور می‌توان به نهادی اعتماد کرد که امنیت اطلاعات یک کشور را به دشمن قسم‌خورده‌اش می‌سپارد؟
آیا شورای حکام، جدی است؟ رسانه‌ها چه می‌گویند؟
در گزارش اخیر نیویورک تایمز، تأکید شده که رژیم اسرائیل بار‌ها بدون ترس از عواقب بین‌المللی، به زیرساخت‌های هسته‌ای ایران حمله کرده است. الجزیره نیز در تحلیلی تصریح می‌کند که «بیانیه‌های بین‌المللی تنها دردی را دوا نمی‌کند و تل‌آویو نشان داده تنها در برابر اقدامات متقابل، عقب‌نشینی می‌کند». هاآرتص در واکنش به جلسه اضطراری امروز، با لحنی طعنه‌آمیز نوشت: «ایران باید منتظر بیانیه‌ای دیگر باشد. در حالی‌که ما آماده حمله بعدی هستیم.»
مقاومت؛ تنها راه بازدارندگی واقعی
در دنیایی که غرب و اروپا نه‌تنها رژیم صهیونیستی را محکوم نمی‌کنند، بلکه با فروش سلاح، انتقال اطلاعات و حتی حمایت حقوقی، به آن در کشتار ملت‌های منطقه کمک می‌کنند، تکیه بر نهاد‌هایی مانند شورای حکام، رؤیایی خام است. واقعیت این است که رژیم صهیونیستی فقط زبان قدرت را می‌فهمد؛ هیمنه‌ای که با موشک‌های مقاومت در جنوب لبنان و غزه ترک برداشت، و با پاسخ متقابل ایران در حال فروریختن است.
آنان که هنوز دل به قطعنامه و بیانیه بسته‌اند، باید اندکی عمیق‌تر بیندیشند. صهیونیسم تنها زمانی عقب می‌نشیند که هیمنه‌اش در هم بشکند، خطوط قرمزش در هم فرو ریزد، و حامیان بین‌المللی‌اش هزینه واقعی حمایت از یک رژیم جنایت‌کار را لمس کنند.
شورای حکام شاید امروز بیانیه‌ای صادر کند، شاید چند کشور اعتراض لفظی ثبت کنند؛ اما اگر امیدی هست، نه در بیانیه‌ها، بلکه در ادامه مسیر مقاومت و درهم شکستن اعتبار امنیتی رژیمی است که تنها از پاسخ می‌ترسد، نه از کلمات.
انتهای پیام/
