روایتگری یک‌جانبه از جنگ اوکراین؛ واقعیت از میدان تا رسانه
به گزارش خبرگزاری آنا، اروپاییان به روایتگری یک‌جانبه خود از جنگ اوکراین ادامه می‌دهند. این روایتگری نه تنها از سال ۲۰۲۲ (زمان وقوع جنگ) بلکه از قبل آن نیز جاری بود!
رسانه‌های اروپایی مانند «دویچه وله» و «یورونیوز» در طول یک دهه اخیر، وقایع اوکراین و مناقشات راهبردی کی‌یف-مسکو را به‌گونه‌ای منعکس کرده‌اند که در آن روسیه به‌عنوان بازیگر توسعه‌طلب و اوکراین به‌عنوان بازیگر مظلوم معرفی شده است.
این در حالیست که اصلی‌ترین عامل وقوع جنگ اوکراین، اصرار ناتو بر استراتژی «گسترش به شرق» بود. کی‌یف و کشور‌های اروپایی، مسکو را متهم می‌کنند که در حال خریدن زمان برای پیشروی بیشتر نیروهایش در شرق اوکراین است؛ اتفاقی که همین حالا هم در میدان عملیات در حال رخ دادن است.
اما رسانه‌ها و سیاستمداران غربی کمترین پاسخی در خصوص «چرایی پدیده جنگ»، «ریشه‌های وقوع» و «دلایل استمرار» آن ارائه نمی‌دهند.
صورت‌مسئله گویاست: رئیس‌جمهور روسیه خواستار تعهد کتبی قدرت‌های بزرگ غربی برای توقف گسترش ناتو به شرق است. پوتین مخاطب خود را در این آوردگاه، دولت «ولودیمیر زلنسکی» در اوکراین نمی‌داند بلکه اعتقاد دارد ناتو کارگردان اصلی این مناقشه بوده و اتفاقاً این ادعا درست است!
در چنین شرایطی بخش مهمی از تضمین‌های امنیتی جهت پایان یافتن جنگ اوکراین باید از سوی ناتو (و نه دولت اوکراین) ارائه شود.
بر همین مبنا، عضویت اوکراین، گرجستان، مولداوی و سایر جمهوری‌های شوروی سابق در ناتو باید رسماً منتفی شود.
همچنین مسکو خواستار بی‌طرفی اوکراین، لغو بخشی از تحریم‌ها، حل‌وفصل وضعیت دارایی‌های مسدودشده روسیه در غرب و تأمین حقوق روس‌زبان‌ها در اوکراین است.
فراموش نکنیم که اکنون روس‌ها به بازیگر مسلط بر میدان، خصوصاً در دونتسک و لوهانسک تبدیل شده‌اند. تکلیف کریمه و دریای آزوف نیز تاحدود زیادی مشخص است.
به نظر می‌آید که آمریکایی‌ها با رویکردی واقع‌بینانه به پاسخ این سؤال رسیده باشند.
چند روز قبل، «کیت کلاگ» نماینده واشنگتن در امور اوکراین گفت روسیه حق دارد نگران گسترش احتمالی ناتو باشد و برای همین، آمریکا خواسته‌های کرملین برای بی‌طرف ماندن اوکراین را مورد بررسی قرار خواهد داد.
کلاگ درباره تصمیم احتمالی آلمان مبنی بر ارسال موشک دوربرد «تاروس» برای اوکراین هم گفت: او (پوتین) این جنگ را، جنگی نیابتی از جانب ناتو تلقی می‌کند و صادقانه بگویم، به‌نوعی حق با او است. منظورم این است که حمایت و کمک‌های کشور‌های اروپایی را ببینید. بدیهی است که پوتین هم این حمایت را می‌بیند.
با این اوصاف، روایتگری یک‌جانبه رسانه‌های اروپایی و سانسور موضوعاتی که معطوف به چرایی وقوع جنگ اوکراین هستند، منجر به تغییر واقعیات صحنه یا عقب‌نشینی روس‌ها از پیش‌شرط اصلی «عدم گسترش ناتو به شرق» نخواهد شد.
بخشی از تضمین‌هایی که روس‌ها در ازای پایان یافتن جنگ اوکراین طلب می‌کنند، ناظر بر منازعات بالقوه‌ایست که ممکن است در آینده‌ای نه‌چندان دور و البته در کشور‌هایی غیر از اوکراین (خصوصاً مولداوی و گرجستان) رخ دهد.
نمی‌توان روس‌ها را بابت طرح این موضوع، «زیاده‌خواه» تلقی کرد! زمانی که ناتو قبل از سال ۲۰۲۲ میلادی مشغول طراحی ابعاد میدانی و فرامتنی جنگ اوکراین بود، باید تصور رسیدن به این نقطه را می‌کرد. بهتر است اروپاییان به‌جای روسیه، خود را سرزنش کنند!
انتهای پیام/
