شهیدی که در حقیقت عاشق خدا بود

خبرگزاری آنا ـ مجتبی جعفری؛ هدف از خلقت انسان، یافتن معشوق حقیقی و ارتباط عاشقانه با او و جهت دادن زندگی انسان به سمت آن معشوق حقیقی و راستین است و این هدف آنقدر مهم است که حافظ معتقد است اگر کسی به این هدف نرسد زندگی خود را باخته است.

وی اینگونه می‌سراید:

عاشق شو ارنه روزی کار جهان سر آید

ناخوانده درس مقصود از کارگاه هستی

این همه شهد و شکر که از کلام و بیان و قلم عرفای بزرگ می‌بارد معلول همین عشق است، عشقی که عرفای بزرگ آن را گرانقدر و دیریاب و غیر قابل توصیف می‌دانند.

مولانا می‌سراید:

هرچه گویم عشق را شرح و بیان.

چون به عشق آیم خجل باشم از آن.

چون قلم اندر نوشتن می‌شتافت،

چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت

قرآن نیز انسان مؤمن راستین را عاشق خدا معرفی می‌کند و می‌گوید «الذین آمنو اشد حباً لله» در روایات اهل‌البیت هم بر همین رابطه عاشقانه بین خدا و انسان تأکید شده، تعبیراتی همچون یا غایة آمال العارفین و یا حبیب قلوب الصادقین نماد همین رابطه عارفانه و عاشقانه است.

اگر کسی به این مرتبه عشق‌بازی با خالق رسید دیگر زندگی و مرگ او با سایرین متفاوت خواهد بود و او از گفت‌و‌گو و راز و نیاز با خداوند متعال لذت می‌برد و او به واسطه‌های فیض خدا نیز عشق می‌ورزد. او اصلاً به همه مخلوقات خدا عشق می‌ورزد.

به قول سعدی:

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

این انسان برای خدمت به خلق سر از پا نمی‌شناسد و شهید سید ابراهیم رئیسی حقیقتاً عاشق خدا بود. او عاشق اولیای خدا و ائمه هدی علیهم‌السلام بود و آستان قدس امام هشتم را با هیچ چیزی عوض نمی‌کرد و نماز عاشقانه او در کاخ کرملین نمایشی نبود، بلکه نماد عشق حقیقی او بود.

شهید رئیسی همانقدر که عاشق خدا بود با موانع رشد و تعالی انسان‌ها مخالف بود و با انواع فساد‌ها مبارزه می‌کرد.

آری او جمع حماسه و عرفان بود. او عاشق بود.

در منطق الطیر عطار آمده که کسی به حلاج گفت عشق چیست؟ گفت عشق عبارت است از آنچه امروز بینی و فردا و پس فردا.

امروزش کشتند. فردایش سوزانند و پس فردا خاکسترش را بر باد دادند. آری شهید رئیسی عاشقانه زیست و عاشقانه به سوی معبودش شتافت و در جوار محبوبش آرام گرفت و داغش همچنان برای اهل معرفت تازه است؛ روحش شاد و راهش پر رهرو باد ان‌شاءالله.

مدیرکل فرهنگی و اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان