تداوم حملات جمهوری‌خواهان به آموزش عالی آمریکا: فشار مضاعف بر دانشگاه‌های دولتی
به گزارش خبرگزاری آنا، تنها چند روز پس از آنکه سانتا اونو، رئیس دانشگاه میشیگان، اعلام کرد برای هدایت دانشگاه فلوریدا از سمت خود کناره‌گیری می‌کند، نام او به صورت نامحسوس از فهرست امضاکنندگان نامه‌ای حذف شد که توسط بیش از ۶۰۰ رئیس دانشگاه در محکومیت «دخالت بی‌سابقه سیاسی و اعمال کنترل دولت» ترامپ بر مؤسسات آکادمیک امضا شده بود.
اونو که به زودی به عنوان بالاترین حقوق‌بگیر میان روسای دانشگاه‌های دولتی آمریکا در ایالتی فعالیت خواهد کرد که پیشتاز جنگ محافظه‌کاران علیه آموزش عالی بوده، این تغییر موضع که ابتدا توسط تاکینگ پوینتز ممو گزارش شد، چالش‌های مقاومت در برابر حملات گسترده دولت به آموزش در ایالت‌های سرخ (جمهوری‌خواه) را برجسته کرد.
مقاومت محدود دانشگاه‌ها در برابر سیاست‌های ترامپ
درحالی که بسیاری از دانشگاه‌های خصوصی شروع به مقابله با کاهش بودجه فدرال، ممنوعیت برنامه‌های تنوع و هدف‌گیری دانشجویان خارجی توسط ترامپ کرده‌اند، اساتید بیش از ۳۰ دانشگاه عمدتاً دولتی قطعنامه‌هایی را برای «پیمان دفاع مشترک» تصویب کرده‌اند: تعهدی نمادین برای حمایت متقابل در برابر اقدامات سرکوبگرانه دولت. اما در ایالت‌های محافظه‌کار، که حملات محلی به آموزش عالی حتی پیش از ترامپ آغاز شده بود، اساتید با جنگ‌های چندجبهه‌ای مواجهند: هم با قانونگذاران ایالتی و هم با کاخ سفید.
اگرچه این مقاومت تاکنون عمدتاً به بیانیه‌ها و قطعنامه‌ها محدود بوده، برخی دانشگاه‌ها پافشاری کرده‌اند. به عنوان مثال دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون یک ماه پیش قطعنامه دفاع مشترک را تصویب کرد، تنها چند روز قبل از آنکه قانونگذاران جمهوری‌خواه اصلاحات گسترده‌ای در حکمرانی این دانشگاه اعمال کنند.
دانشگاه ایالتی کنساو در جورجیا به عنوان اولین و تنها دانشگاه در جنوب آمریکا به این پیمان پیوست، تا حدی در اعتراض به لغو برنامه چنددهه‌ای افزایش ثبت‌نام مردان سیاهپوست که بخشی از crackdown ترامپ علیه برنامه‌های تنوع بود. این هفته، اساتید دانشگاه میامی در اوهایو و دانشگاه آریزونا (هر دو در ایالت‌های با مجلس جمهوری‌خواه) قطعنامه‌های مشابهی را تصویب کردند.
این قطعنامه‌ها الزام‌آور نیستند، اما حامیان آن می‌گویند هدف ارسال یک پیام است، جیم شرمن، استاد بازنشسته روانشناسی در دانشگاه ایندیانا گفته است همه دانشگاه‌ها در همه ایالت‌ها در خطرند. اگر متحد نشویم و درباره تجربیات و راهکارها صحبت نکنیم، تنها می‌مانیم و این بسیار دشوارتر است.
چالش‌های ویژه دانشگاه‌های دولتی در ایالت‌های سرخ
پل باکسر، استاد روانشناسی در دانشگاه راتگرز نیوجرسی، ابتدا ایده هماهنگی اساتید در کنفرانس «بیگ تن» (متشکل از ۱۸ دانشگاه بزرگ عمدتاً دولتی) را مطرح کرد، اما این حرکت به سرعت فراگیر شد. باکسر از دانشگاه‌های «نخبه» برای مقابله با سیاست‌های ترامپ تقدیر کرد، اما خواستار اتحاد علنی‌تر دانشگاه‌ها شد و گفت: تمرکز اصلی روی هاروارد و آیوی‌لیگ‌ها بوده (دانشگاه‌هایی که ترامپ نامشان را برده) و البته اقدام هاروارد [در شکایت علیه دولت] قابل تحسین است. اما آنها با سرمایه ۵۰ میلیارد دلاری‌شان امکاناتی دارند که دانشگاه‌های دولتی ندارند.
با این حال، دانشگاه‌های بزرگ دولتی، به ویژه در ایالت‌های آبی (دموکرات) مزایایی مانند ارتباط قوی با فارغ‌التحصیلان در دولت محلی و جامعه دارند. اما در ایالت‌های تحت کنترل جمهوری‌خواهان مانند فلوریدا، تگزاس، آیووا و یوتا که سال‌ها قبل از ترامپ به جنگ با «آزادی آکادمیک» و برنامه‌های تنوع رفته بودند، شرایط به مراتب دشوارتر است.
فضای خفقان و ترس از عواقب مقاومت
در گزارش گاردین آمده است: در جورجیا، اساتید در یک نشست ایالتی این هفته درباره راه‌های دفاع از برنامه‌های حمایت از دانشجویان سیاهپوست، کمک به دانشجویان بین‌المللی در معرض لغو ویزا، و مقابله با پیشنهادهای قانونی جدید مانند جرم‌انگاری توزیع برخی منابع کتابخانه‌ای بحث کردند.
متیو بودی، استاد دانشگاه شمال جورجیا و رهبر کنفرانس ایالتی انجمن اساتید دانشگاه‌های آمریکا (AAUP) نیز گفت: اساتید می‌خواهند واکنش نشان دهند، اما سیر قوانین در جورجیا را اجتناب‌ناپذیر می‌بینند. این قطار را نمی‌توان متوقف کرد... ما از همه‌جانب تحت حمله هستیم: هم از سطح ایالتی، هم فدرال.
انتهای پیام/
