فرانسه مدعی قانونگرایی و ناقض تعهدات/ برجام قربانی سیاستهای دوگانه اروپا شد

به گزارش خبرگزاری آنا، اظهارات اخیر وزیر امور خارجه فرانسه، ژان نوئل بارو، در حاشیه نشست غیرعلنی شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره منع اشاعه تسلیحات هستهای، بیش از آنکه مبتنی بر واقعیتهای موجود باشد، بازتابی از سیاستهای متناقض و رویکردهای خصمانه غرب، بهویژه فرانسه، در قبال برنامه هستهای ایران است. ادعای مطرحشده درباره «زیر پا گذاشته شدن تعهدات ایران» و «نزدیکی ایران به دستیابی به سلاح هستهای» نهتنها بیاساس و بیپشتوانه است، بلکه تلاشی آشکار برای منحرف کردن افکار عمومی از مسئولیتهای بر زمینمانده غرب در قبال تعهدات برجامی است.
ادعاهای واهی غرب درباره برنامه صلحآمیز هستهای ایران
نخستین نکته حائز اهمیت این است که ایران بارها تأکید کرده است برنامه هستهای کاملاً صلحآمیز دارد و هیچگاه اهدافی نظامی را دنبال نکرده است. ایران بهعنوان یکی از امضاکنندگان معاهده منع اشاعه تسلیحات هستهای (NPT) ملزم به رعایت چارچوبهای حقوقی و نظارتی این معاهده است و تاکنون تمامی فعالیتهای هستهای خود را تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی انجام داده است. گزارشهای مکرر آژانس بارها تأیید کرده که هیچ نشانهای از انحراف برنامه هستهای ایران به سمت تسلیحات اتمی مشاهده نشده است. در این شرایط، اظهارات وزیر امور خارجه فرانسه چیزی جز تکرار ادعاهای واهی و غیرواقعی نیست که با هدف فشارآوردن به ایران مطرح میشود.
فرانسه، بهعنوان یکی از سه کشور اروپایی طرف توافق برجام، از زمان خروج یکجانبه آمریکا از این توافق در سال ۲۰۱۸، نتوانسته است کوچکترین گامی برای حفظ تعادل تعهدات این توافق بردارد. این کشور به همراه آلمان و بریتانیا، وعده داده بودند که آثار منفی خروج آمریکا را جبران خواهند کرد، اما در عمل، به تعهدات اقتصادی و سیاسی خود پایبند نبوده و صرفاً به صدور بیانیهها و اظهاراتی بیپشتوانه بسنده کردهاند. چگونه میتوان پذیرفت که کشوری که خود به تعهداتش عمل نمیکند، اکنون مدعی نقض تعهدات توسط ایران باشد؟ این تناقض آشکار، معیار دوگانه و غیرمنصفانهای را به نمایش میگذارد که اعتماد و همکاری بینالمللی را بهشدت تضعیف میکند.
تروئیکای اروپایی و عدول از تعهدات برجامی
وزیر امور خارجه فرانسه در اظهارات خود، بدون اشاره به تعلل سه کشور اروپایی در رفع تحریمها و عمل به مفاد برجام، ایران را متهم به نزدیک شدن به ساخت سلاح هستهای کرده است. این در حالی است که ایران، در چارچوب مفاد برجام و پس از نقض گسترده تعهدات از سوی غرب، اعلام کرد که برخی از تعهدات خود را متوقف خواهد کرد. این اقدام ایران، واکنشی کاملاً مشروع و حقوقی بود که بر اساس بندهای تعریفشده در همین توافق صورت گرفت. توقف بخشی از تعهدات ایران، در واقع تلاشی برای فشار به طرفهای غربی جهت بازگشت به اجرای واقعی توافقنامه برجام بوده است؛ اقدامی که برخلاف ادعاهای وزیر فرانسوی، همچنان در چارچوب حقوقی این توافق و بدون خروج از آن انجام شده است.
همچنین ادعای وزیر فرانسوی مبنی بر «عدم وجود راهحل نظامی» و در عین حال تهدید به بازگرداندن تحریمها، تناقضی دیگر در رویکرد اروپاییها را آشکار میکند. اگر راهحل نظامی مردود است و باید از مسیر دیپلماسی پیش رفت، چرا اروپا همچنان به سیاست تهدید و فشار اقتصادی متوسل میشود؟ اینگونه اقدامات تنها اعتماد متقابل را از بین میبرد و چشمانداز هرگونه توافق احتمالی را پیچیدهتر میکند. دیپلماسی به معنای تعامل سازنده و احترام متقابل است، نه ابزار فشاری که بهطور یکجانبه شرایط طرف مقابل را نادیده بگیرد.
متأسفانه سه کشور اروپایی بهجای ایفای نقش مثبت در تسهیل روند دیپلماسی، همواره تحت تأثیر فشارهای واشنگتن قرار گرفته و به ابزار اجرای سیاستهای آمریکا در قاره اروپا تبدیل شدهاند. اکنون نیز در حالی که ایران و آمریکا در حال مذاکره غیرمستقیم برای دستیابی به راهحلی پایدار هستند، اروپا نهتنها اقدامی برای کاهش تنشها انجام نمیدهد، بلکه با اظهارات تحریکآمیز و تهدیدات خود بر پیچیدگی اوضاع میافزاید. بیتوجهی اروپا به مسئولیتهای خود در این مقطع حساس صرفاً نشاندهنده وابستگی آنها به سیاستهای فشار و تحریم ایالات متحده است.
فشار اقتصادی از گذر تحریم و نقض حقوق انسانی
وزیر امور خارجه فرانسه همچنین مدعی شده است که بازگشت تحریمها «تأثیرات ویرانگری بر اقتصاد ایران» خواهد داشت. این اظهارات، اگرچه در نگاه اول ممکن است بهعنوان هشداری دیپلماتیک مطرح شود، اما در واقع اعترافی غیرمستقیم به تلاش غرب برای ضربهزدن به ملت ایران از مسیر اقتصادی و تحریمهای غیرقانونی است. سیاست تحریم، نهتنها علیه دولتها، بلکه مستقیماً زندگی ملتها را هدف قرار داده و حقوق انسانی میلیونها نفر را نقض میکند. ایران در طول سالیان اخیر، ثابت کرده است که مقاومت در برابر فشارها و ایستادگی در برابر تحریمها، یک اصل راهبردی است و اینگونه تهدیدات هرگز نمیتواند دستاوردی برای غرب داشته باشد.
بهرغم تمامی این ادعاها و فشارها، ایران بارها تأکید کرده است که تنها راه رسیدن به توافق، بازگشت متعهدانه تمامی طرفها به برجام و اجرای تعهدات بر اساس متن توافق اولیه است. جمهوری اسلامی ایران همواره خواستار مذاکراتی بر اساس احترام متقابل، منافع مشترک و حقوق ملتها بوده است و تأکید کرده که هیچگونه فشار، تهدید یا اتهامزنی نمیتواند مسیر دیپلماسی را به نتیجهای مثبت برساند.
در واقع این غرب و بهویژه فرانسه است که باید به نقش خود در تمام این بحرانها بیندیشد. ایران هیچگاه آغازگر نقض تعهدات نبوده و همواره آماده تعامل سازنده بوده است. تروئیکای اروپایی باید بهجای تکرار ادعاهای بیاساس، بهطور جدی به تعهدات خود پایبند باشد و رویکردهای غیرسازنده را کنار بگذارد. تهدید و فشار، نهتنها نتیجهای در پی نخواهد داشت، بلکه موجب تعمیق شکافهای موجود و تشدید تنشها در منطقه و جهان خواهد شد.
انتهای پیام/