درمان ناباروری؛ هزینه‌های کمرشکن و چشم‌انتظاری برای حمایت دولت

به گزارش آنا، هزینه‌های سرسام‌آور درمان ناباروری به دغدغه‌ای جدی برای بسیاری از خانواده‌های ایرانی تبدیل شده، اما تنها کسانی که توان مالی کافی دارند، می‌توانند از خدمات درمانی بهره‌مند شوند.دیگر زوج‌های نابارور میان ناامیدی و انتظار معلق می‌مانند.

درمان ناباروری، راهی پیچیده و پرهزینه است؛ از داروهای هورمونی گرفته تا روش‌های پیشرفته‌ای مانند IVF و ICSI که هر کدام هزینه‌های سنگینی به دنبال دارند. در مراکز خصوصی، قیمت هر سیکل درمانی به ده‌ها میلیون تومان می‌رسد و حتی در مراکز دولتی نیز هزینه‌ها آن‌قدر بالاست که بسیاری از زوج‌ها درمان را نیمه‌کاره رها می‌کنند یا اصلاً آغاز نمی‌کنند. برخی با قرض و وام خود را به نخستین مرحله‌ی درمان می‌رسانند، اما وقتی هزینه‌ها از توانشان فراتر می‌رود، رؤیای فرزندآوری برایشان رنگ می‌بازد.

یارانه‌های ناکارآمد، بیمه‌هایی که کافی نیستند

اگرچه در سال‌های اخیر، برخی حمایت‌های بیمه‌ای برای درمان ناباروری در نظر گرفته شده، اما این حمایت‌ها تنها بخش کوچکی از هزینه‌ها را پوشش می‌دهد. در واقع، بیشتر زوج‌ها حتی با وجود این کمک‌ها، همچنان با مشکلات مالی بزرگی مواجه‌اند. طرح‌های دولتی نیز، درگیر بوروکراسی پیچیده‌ای است که باعث شده بسیاری از زوج‌ها قید استفاده از آن را بزنند. در نهایت، بیمه‌هایی که باید باری از دوش بیماران بردارند، بیش از هر چیز، نقش کمرنگی در حل این بحران ایفا می‌کنند.

بازار سیاه دارو، آخرین امید یا کابوسی تازه؟

داروهایی که باید امیدبخش باشند، حالا برای بسیاری از زوج‌ها، به مانعی دیگر تبدیل شده‌اند. گرانی، کمبود و نایاب شدن برخی داروهای حیاتی، بیماران را به سمت بازار غیررسمی سوق داده است؛ جایی که قیمت‌ها چند برابر نرخ مصوب است و هیچ تضمینی برای سلامت و اصالت داروها وجود ندارد. ناصر رضایی، متخصص زنان و فوق‌تخصص ناباروری، در گفت‌وگو با آنا می‌گوید: "بسیاری از داروهای ناباروری یا پیدا نمی‌شوند، یا به قیمت‌های سرسام‌آور عرضه می‌شوند. این وضعیت باعث شده بیماران ناچار شوند از بازار سیاه تأمین دارو کنند، که علاوه بر هزینه‌های سنگین، نگرانی‌های بهداشتی و درمانی زیادی نیز به دنبال دارد."

چه کسی می‌تواند پدر و مادر شود؟

درمان ناباروری در ایران، بیش از آنکه به پیشرفت‌های علمی وابسته باشد، به قدرت مالی افراد گره خورده است. کسانی که توان پرداخت هزینه‌های بالا را دارند، شاید بتوانند به آرزویشان برسند. اما آنها که در تأمین هزینه‌های اولیه درمان درمانده‌اند، پشت درهای بسته می‌مانند. در حالی که بحران کاهش جمعیت یکی از دغدغه‌های سیاست‌گذاران است، هنوز درمان ناباروری برای بسیاری از خانواده‌ها، یک کالای لوکس محسوب می‌شود. تا زمانی که بیمه‌ها مسئولیت واقعی خود را در این زمینه بر عهده نگیرند و سیاست‌های حمایتی کارآمدی برای کاهش هزینه‌ها اجرا نشود، این درها همچنان به روی بسیاری از زوج‌ها بسته خواهد ماند.