پویش «نه به تصادف» آمار مرگ‌ومیر را کاهش نداد اما نتایج خوب دیگری داشت

پویش «نه به تصادف» آمار مرگ‌ومیر را کاهش نداد اما نتایج خوب دیگری داشت
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری از مصدومیت‌های حوادث جاده‌ای، اعلام کرد: پویش نه به تصادف در بسیاری از شهر‌ها نتوانست آمار مرگ و میر را کاهش دهد اما به اهدافی مثل افزایش آگاهی ترافیکی، تغییر نگرش و ارتقای رفتار ایمن مردم منجر شد.

همایون صادقی، رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری از مصدومیت‌های حوادث جاده‌ای، در گفت‌وگو با خبرنگار آنا، اعلام کرد: کاهش مرگ و میر و حوادث جاده‌ای تنها هدف پویش نه به تصادف نبود و نتایج اولیه نشان می‌دهد حداقل کاهش یک تا دو درصدی حتی در برخی استان‌ها حاصل نشده و در برخی مناطق افزایش مرگ و میر نسبت به مدت مشابه سال گذشته مشاهده شده است. وی افزود تعیین دقیق بازه زمانی تحقق این هدف مهم است و این پویش برای ارزیابی کوتاه‌مدت اثرگذاری نهایی طراحی نشده بود.

گروه هدف پویش و نوع کمپین‌ها

صادقی توضیح داد: گروه هدف این پویش عمومی بود و مخاطب اصلی آن عموم مردم بودند. وی افزود: در کمپین‌های اختصاصی‌تر مانند استفاده از کلاه ایمنی برای دوچرخه‌سواران، گروه هدف مشخص‌تر و محدودتر است. او تأکید کرد در کمپین‌های عمومی نباید انتظار داشت که پیامدهای انتهایی مانند کاهش مرگ و میر فوراً قابل مشاهده باشد، بلکه ابتدا پیامدهای میانی مانند افزایش سواد ترافیکی، تغییر نگرش و رفتار مردم باید سنجیده شوند.

چالش‌های اجرای پویش نوروزی

وی مهم‌ترین چالش‌های پویش را فرصت کم برای آماده‌سازی و اجرای سریع، نبود بسته کامل اهداف، شیوه‌نامه‌ها و راهنماها پیش از اجرا، عدم هماهنگی میان نهادهای مختلف و محدودیت مداخلات فعال عنوان کرد. صادقی یادآور شد: مداخلات فعال در حوزه ایمنی معمولاً پنج تا شش سال زمان لازم دارند تا اثر خود را نشان دهند و تنها پویش کوتاه‌مدت نمی‌تواند نتیجه پایدار ایجاد کند.

وی افزود: برخی نهادها مانند وزارت بهداشت و رئیس جمهور با عجله اقدام به اجرای پویش کردند و این موضوع باعث شد فرصت کافی برای سنجش و آماده‌سازی وجود نداشته باشد. همچنین سازمان‌های مختلف و حتی بخش خصوصی اهداف متفاوتی داشتند که موجب پراکندگی پیام‌ها شد و مخاطبان را سردرگم کرد.

راهکارهای بهبود پویش و ضرورت هماهنگی نهادها

صادقی تاکید کرد: پویش‌های آینده باید با برنامه‌های ملی مرتبط شوند و به اجرای مداخلات برنامه‌های عملیاتی و راهبردی کمک کنند. او اشاره کرد هماهنگی کامل میان سازمان‌ها و نهادهای مسئول از جمله سازمان راهداری، وزارت راه، وزارت کشور، پلیس راهور، وزارت بهداشت، اورژانس، هلال احمر و رسانه‌ها ضروری است. مشارکت فعال مردم نیز از عوامل کلیدی موفقیت است و رسانه‌ها باید پیام‌ها را به شکل یکپارچه و هماهنگ منتقل کنند.

وی افزود: پویش بدون مشارکت فعال مردم فقط یک کمپین کوتاه مدت خواهد بود و اثربخشی طولانی‌مدت نخواهد داشت. خبرنگاران و فعالان اجتماعی می‌توانند نقش مهمی در انتقال پیام‌ها به خانواده‌ها، دوستان و محیط کار خود ایفا کنند تا پویش واقعی و ماندگار شود.

جنبه‌های مثبت پویش

صادقی درباره جنبه‌های مثبت پویش گفت: درحالی‌که پویش با چالش‌هایی مواجه بود، جنبه‌های مثبت زیادی نیز داشته است. افزایش سواد ترافیکی مردم، تلاش مسئولان برای هماهنگی سازمان‌ها و اجرای مداخلات اولیه از جمله دستاوردهای پویش است. وی تاکید کرد محدودیت زمان و اجرای سریع مانع مشاهده کامل اثرات شد اما تجربه حاصل برای بهبود کمپین‌های آینده بسیار ارزشمند است.

نقش ارزیابی علمی

وی درباره نقش ارزیابی علمی توضیح داد هدف ارزیابی علمی این است که مشخص شود کجا پویش موفق بوده و کجا نیاز به اصلاح دارد. ارزیابی علمی به مدیران و مسئولان کمک می‌کند تا برای کمپین‌های بعدی برنامه‌ریزی بهتری داشته باشند، بدون آنکه ارزیابی‌کننده نظر محتوایی یا اجرایی ارائه کند.

وی توصیه کرد بسته کامل اهداف، شیوه‌نامه‌ها و راهنماها باید پیش از اجرای پویش آماده باشد. پویش باید در راستای برنامه‌های بلندمدت و مداخلات فعال اجرا شود. هماهنگی کامل میان نهادهای مختلف و مشارکت واقعی مردم از عوامل کلیدی موفقیت محسوب می‌شوند. رسانه‌ها باید نقش کلیدی خود را در اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی ایمنی جاده‌ای ایفا کنند تا اثرگذاری کمپین پایدار و ملموس باشد.

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا