در مسئله دوومیدانی کاران همه چشم‌ها به وزیر ورزش است/ تمرکز فرهنگی وزارت نباید فقط روی ورزشکاران باشد

به گزارش خبرگزاری آنا، چند روز گذشته جمعی از اهالی ورزش در بیانیه ای که برای وزیر ورزش در پی حواشی اخیر تیم ملی دوومیدانی نوشتند، خواستار استعفای فوری و بدون قید و شرط رئیس فدراسیون دوومیدانی و استعفای تمامی دست‌اندرکاران و مسئولین فدراسیون دوومیدانی که با سوءمدیریت و بی‌تدبیری خود، زمینه‌ساز بروز این فاجعه اخلاقی شده‌اند.

کار وزیر ورزش از سایر وزرا دشوارتر است

فریده هادوی یکی از افرادی است که در این بیانیه نام او به چشم می خورد در این باره به خبرنگار آنا گفت: به عنوان معلم دانشگاه که پنجاه سال در دانشگاه تدریس کرده و سال‌ها هم در حوزه مدیریت ورزش فعالیت داشته، صحبت می‌کنم. به هر مسئله‌ای در حوزه ورزش نگاه کنیم، به‌ ویژه همین مورد اخیر، متوجه می‌شویم که دو مقوله کلیدی وجود دارد. نخست مدیریت، و دوم مسئولیت اجتماعی. این دو به دلیل ماهیت خاص ورزش، به حدی به هم تنیده‌ اند که ناگزیر باید به صورت توأمان بررسی شوند و همین ویژگی است که به نظر من کار وزیر ورزش و جوانان را از سایر وزرا در کابینه دشوارتر می‌کند.

چهره بین‌المللی کشور از طریق نمایندگان ورزشی دیده می‌شود

وی درباره اهمیت تأثیر عملکرد ورزش در جامعه گفت: اگر مشکلی در وزارتخانه‌هایی مثل صنعت، کار یا کشاورزی پیش بیاید، شاید عموم مردم اصلاً مطلع نشوند، اما در حوزه ورزش، موضوع فرق دارد. ورزشکاران، نمایندگان جامعه ما در میادین بین‌المللی هستند، همان‌طور که در حوزه‌های سیاست، علم، هنر و صنعت چنین نمایندگانی داریم. چهره بین‌المللی کشور از طریق این نمایندگان دیده می‌شود و بازتاب عملکرد ورزشکاران چه خوب باشد و چه بد، در داخل کشور مطالبه‌گری‌هایی را از سوی مردم در پی دارد.

در مسئله دوومیدانی کاران همه چشم ها به وزیر ورزش است

هادوی ادامه داد: این موضوع در جامعه نیازمند حمایت است که وظیفه وزیر ورزش است. چرا که او متولی اصلی این حوزه است. این حمایت شامل چند لایه می‌شود که لایه نخست مردم هستند که خود را در برد و باخت‌های ورزشی سهیم می‌دانند. لایه دوم رشته‌های ورزشی هستند. فدراسیون‌های مختلف با وجود استقلال مدیریتی، در بحران‌ها از وزیر ورزش در مقابل مراجع بالای حاکمیت انتظار حمایت دارند. لایه سوم مدیران ورزشی هستند. بسیاری از مدیران ما از قهرمانان ملی و برندهای شناخته‌ شده بین‌المللی هستند. ضربه به آنها، لطمه به هویت قهرمانان ورزشی کشور است. لایه چهارم فرهنگ ورزش بیش از هر حوزه‌ای می‌تواند نماد فرهنگ کشور در سطح بین‌الملل باشد. معاونت فرهنگی وزارت ورزش باید تحت حمایت ساختاری خود وزیر قرار گیرد. لایه آخر هم ورزشکاران هستند که بزرگترین جامعه مخاطب وزارت ورزش است. در این مشکل پیش آمده هرچند همه به نوعی دخیل هستند اما بیشترین انتظار از وزیر ورزش به عناون سکان دار این پدیده پر مخاطب، می‌رود. وزیر ورزش با حفظ شئونات اعتقادی جمهوری اسلامی ایران، تدبیری اتخاذ کند که کمترین آسیب به بدنه ورزش کشور، به ویژه ورزشکاران و مدیران وارد شود.

هیچ‌کدام از امضاکنندگان بیانیه به دنبال اختلاف یا بحران‌آفرینی نیستند

کارشناس ورزشی در خصوص مدیریت حواشی تیم ملی دوومیدانی تصریح کرد: من شخصاً بر این باورم که با همفکری و همراهی دلسوزان واقعی ورزش، می‌توان این بحران را پشت سر گذاشت و در آینده چه در تیم‌های ملی مردان و چه زنان موفقیت‌های چشمگیری را کسب کرد. دغدغه اهالی واقعی ورزشی نشان از هم پنداری با مسئولین ورزش کشور دارد که می خواهند به سلامت این حوزه کمک کنند.

وی درباره بیانیه منتشر شده اظهار داشت: بیانیه، اصولاً ابراز عقاید، باورها و پیشنهادات جمعی از افراد است. تحمیلی در آن وجود ندارد. خیلی‌ها ممکن است دسترسی مستقیم به وزیر نداشته باشند. بنابراین، در قالب بیانیه، دیدگاه‌ها و دغدغه‌هایشان را مطرح می‌کنند.هدف ما از این بیانیه‌ها، صرفاً هشدار دادن، ارائه پیشنهاد و بیان دغدغه‌هاست. اگر وزیر ورزش به این نتیجه برسد که دغدغه مشترک اکثر اهالی ورزش، سلامت و اعتبار این حوزه است، قطعاً با رویکرد مثبتی به آن نگاه خواهد کرد. هیچ‌کدام از امضاکنندگان به دنبال اختلاف، جدایی یا بحران‌آفرینی نیستند. بلکه همه می‌خواهند این مسئله به بهترین شکل ممکن حل شود. بیانیه، زبان جمعی افرادی است که شاید نظرات متفاوتی دارند، اما هدف مشترکی را دنبال می‌کنند که نجات ورزش کشور از بحران است.

تمرکز فرهنگی وزارت ورزش نباید فقط روی ورزشکاران باشد

هادوی با اشاره به اینکه وزارت ورزش باید تمرکز بیشتری روی معاونت فرهنگی داشته باشد گفت: ما در ساختار وزارت ورزش معاونت‌های مختلفی داریم که هرکدام وظیفه‌ای مشخص بر عهده دارند. به نظر می‌رسد باید تمرکز بیشتری بر معاونت فرهنگی داشته باشیم. این تمرکز نباید صرفاً بر ورزشکاران باشد، بلکه باید شامل مربیان، مدیران، و حتی ساختارهای سازمانی شود. در واقع، باید نظام فرهنگی ورزش کشور را بازتعریف کنیم. افرادی که قرار است در این ساختار فعالیت کنند، باید از فیلترهای فرهنگی جامعه و نظام جمهوری اسلامی ایران عبور کرده باشند تا بتوانند وظایف خود را به درستی انجام دهند.