آنچه از نیاکان دور ما به ارث رسیده، تنها استخوان و فسیل نیست؛ بلکه بخشی از سیستم ایمنی ماست. پژوهشگران دریافته‌اند ژن‌هایی از دنیسوواها، گونه‌ای منقرض‌شده از انسان، همچنان در بدن برخی جمعیت‌ها فعال است و به آنها کمک می‌کند در برابر بیماری‌های گرمسیری دوام بیاورند.

رنگ زندگی زرد است. مایع زردرنگی که از خون جدا می‌شود، همان «پلاکت» (Platelet) است؛ سلولی بی‌ادعا که هر روز در بیمارستان‌ها جان بیماران را از مرگ نجات می‌دهد.

چنانچه بوی دود در هوا بپیچد، ما انسان‌ها بلافاصله می‌فهمیم که نشانه آتش سوزی است؛ اما تنها انسان‌ها نیستند که این پیام را درک می‌کنند. در استرالیا، مارمولک‌های خواب‌آلود هم به محض استشمام دود بی‌قرار می‌شوند و راه فرار در پیش می‌گیرند؛ رفتاری غریزی که دانشمندان آن را کلید بقا در عصر آتش‌سوزی‌های اقلیمی می‌دانند.

انسان بدون اینکه متوجه شود، به یک نیروی تکاملی قدرتمند تبدیل شده است. در طول هزار سال گذشته، حیوانات اهلی بزرگ‌تر شده‌اند، در حالی که حیوانات وحشی کوچک‌تر و کمتر شده‌اند. این تغییرات، نتیجه فشار‌هایی است که ما به طور مستمر بر طبیعت وارد می‌کنیم: از کشاورزی و شهرنشینی گرفته تا انتخاب نژاد‌هایی که «زیبا» به نظر می‌رسند.

کبد چرب دیگر بی‌امان پیشرفت نمی‌کند. پژوهشگران در آمریکا می‌گویند دارویی تازه با مهار چربی و التهاب در کبد، روند بیماری خطرناک «کبد چرب متابولیک» (MASH) را متوقف کرده و امیدی تازه برای میلیون‌ها بیمار فراهم کرده است.

گاهی همه‌چیز از یک بوی نامعمول آغاز می‌شود. بدن پیش از آنکه لرزش‌ها، دردها یا آزمایش‌های پزشکی چیزی را نشان دهند، از طریق عرق و نفس پیام‌هایی شیمیایی آزاد می‌کند؛ پیام‌هایی که می‌توانند پرده از «دیابت»، «بیماری کلیوی» یا «پارکینسون» بردارند و تشخیص را سال‌ها جلو بیندازند.

نشانه‌های پنهان استرس در تارهای مو ثبت می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد سطح بالای هورمون «کورتیزول» (Cortisol) در موهای کودکان می‌تواند پیش‌بینی کند چه کسانی در آینده بیش‌تر با مشکلات روانی و رفتاری روبه‌رو خواهند شد.

رقیبی برای پیچ و پلاک‌های جراحی به میدان آمده‌است. در دنیایی که جراحی‌های ارتوپدی با پیچ و پلاک‌های فلزی و ساعت‌ها درد و رنج همراه است، دانشمندان چینی با نوآوری‌ای الهام‌گرفته از دل دریا، چسب استخوانی طراحی کرده‌اند که با سرعتی بی‌سابقه، شکستگی‌ها را به هم می‌چسباند.

پژوهشگران دانشگاه آرهوس دانمارک با جاسازی باکتری‌های زنده در رایج‌ترین مصالح ساختمانی جهان یعنی بتن، نوعی ابرخازن ساخته‌اند که قادر به ذخیره برق است. این تیم با افزودن باکتری «شوانلا انیدنسیس» که به دلیل توانایی‌اش در جابجایی الکترون‌ها به خارج از سلول خود مشهور است، ایده بی‌جان بودن بتن را به چالش کشیده‌اند. با دکتر چی لو (Qi Luo)، پژوهشگر ارشد این پروژه، گفت‌وگویی داشتیم تا از نزدیک با این فناوری آشنا شویم. او به ما خواهد گفت چگونه کپک‌ها الهام بخش او بوده‌اند.