سرطان از بیماری‌های رایج در میان پستانداران است؛ اما برخی گونه‌ها از جمله موش حفار برهنه و فیل‌ها توانسته‌اند نوعی مقاومت تکاملی در برابر آن ایجاد کنند. بر اساس پژوهش جدیدی که در مجله «پیشرفت‌های علم» (Science Advances) منتشر شده است، ممکن است علت این مقاومت آن باشد که این حیوانات از یکدیگر مراقبت کرده و زندگی اجتماعی وابسته‌ای دارند.

یک مطالعه گسترده و بلندمدت نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی مدیترانه‌ای و رژیم غنی از گیاهان می‌توانند به پیشگیری از یبوست مزمن در بزرگسالان سالمند کمک کنند. نکته شگفت‌انگیز این است که این مزایا فقط با فیبر توضیح داده نمی‌شود. رژیم‌های غربی (Western diet) و رژیم‌های التهابی خطر یبوست را افزایش دادند، در حالی‌که رژیم‌های کم‌کربوهیدرات اثر قابل‌توجهی نداشتند. این پژوهش تاکید می‌کند که کیفیت رژیم غذایی تاثیری فراتر از توصیه‌های سنتی بر سلامت روده دارد.

به محض ترک ساحلی که در آن از تخم بیرون آمده‌اند، لاک‌پشت‌های سرخ جوان سفر‌هایی را آغاز می‌کنند که هزاران کیلومتر را در برمی‌گیرد و ممکن است دهه‌ها ادامه یابد. حتی در این مرحله بسیار ابتدایی از زندگی، آنها کورکورانه حرکت نمی‌کنند. بچه‌لاک‌پشت‌ها به یک قطب‌نمای مغناطیسی مجهز هستند که به آنها کمک می‌کند جهت خود را حفظ کنند و و نیز یک نقشه مغناطیسی که اطلاعات مکانی ضروری برای ناوبری موفق را در اختیارشان قرار می‌دهد.

ناپدید شدن ناگهانی یک گونهٔ کلیدی در اعماق اقیانوس می‌تواند زنجیره‌ای از پیامد‌های بوم‌شناختی را رقم بزند؛ از برهم خوردن چرخه‌های تجزیه تا اختلال در شکل‌گیری زیستگاه‌های تازه. اکنون دانشمندان می‌گویند «کرم زامبی» یا همان مهندس مهم اکوسیستم‌های اعماق دریا، به‌طرز نگران‌کننده‌ای از یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌هایی که همیشه در آن دیده می‌شد ناپدید شده است؛ یافته‌ای که طی یک مطالعه ده‌ساله بدست آمده و می‌تواند نشانه‌ای از تغییرات گسترده‌تر در اکوسیستم‌های عمیق و مرتبط با افت اکسیژن و تغییرات اقلیمی باشد.

پژوهشی تازه نشان می‌دهد مغز انسان تنها در چند دهم ثانیه، صحنه لمس را به تجربه‌ای شخصی تبدیل می‌کند؛ طوری که می‌تواند تشخیص دهد چه کسی و با چه چیزی لمس می‌شود، لمس چه حسی روی پوست ایجاد می‌کند و آیا آن حس خوشایند، دردناک یا تهدیدآمیز است. این پردازش فوق سریع که نوعی شبیه‌سازی لحظه‌ای از تجربه‌ی دیگران در مغز ما ایجاد می‌کند، می‌تواند سازوکار زیستیِ همدلی را توضیح دهد و در آینده به بهبود درمان‌های مرتبط با بدن، درک بهتر تفاوت‌های فردی در همدلی و افزایش واقع‌نمایی و حضور در محیط‌های واقعیت مجازی کمک کند.

پا روی پا انداختن شبیه یک مکث کوتاه وسط روز است؛ یک حرکت آشنا که اغلب بدون فکر انجام می‌دهیم. پشت میز کار، در اتاق انتظار، هنگام صحبت‌کردن یا حتی وقتی خسته‌ایم و می‌خواهیم رها شویم، ناخودآگاه یکی از پا‌ها روی پای دیگر قرار می‌گیرد. همین حرکت آرام و ساده، اغلب برای ما نماد استراحت است، اما برای بدن اتفاق دیگری رخ می‌دهد. بدنی که تصور می‌کنیم در حال استراحت است، دقیقاً از همان لحظه وارد یک وضعیت «مجبور به جبران» می‌شود. عضلات فعال می‌شوند، لگن یک‌طرفه می‌چرخد، جریان خون تغییر می‌کند، و سیستم عصبی با دقت واکنش نشان می‌دهد. آن‌چه ما راحتی می‌نامیم، بدن آن را مجموعه‌ای از عدم تقارن می‌فهمد.

حدود ۱۱۵ میلیون سال پیش، دریاهای شمال استرالیا میزبان یک کوسه عظیم‌الجثه بودند؛ موجودی که درک ما از شکارگران اولیه اقیانوس‌ها را دگرگون می‌کند. کشف‌های تازه فسیلی نشان می‌دهند که کوسه‌های مشابهِ گونه‌های امروزی بسیار زودتر از آنچه دانشمندان تصور می‌کردند، در مسیر تکامل خود، داشتن اندازه‌های عظیم را تجربه می‌کردند و در عصر دایناسورها با هیولاهای دریایی آن دوران رقابت می‌کرده‌اند.

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که حتی افزایش اندک دمای عضلات می‌تواند سرعت و قدرت را به طور قابل توجهی ارتقا دهد، به ویژه زمانی که حرکات گرم کردن شبیه فعالیت اصلی باشد.

هوا که کدر شود، حال ما هم کدر می‌شود. پشت این تجربه روزمره، سازوکار‌هایی کاملاً واقعی و قابل اندازه‌گیری وجود دارد. از افت «تابش خورشیدی» (Solar Irradiance) گرفته تا اختلال در هورمون‌ها و کارکرد‌های عصبی. هوای آلوده فقط نفس‌کشیدن را سخت نمی‌کند؛ بلکه با کاهش روشنایی واقعی آسمان، تغییر در نور محیط و فشار بر سیستم عصبی، انرژی روانی ما را خاموش و حس شادابی را کم‌رنگ می‌کند. آنچه بسیاری آن را «بی‌حوصلگی روز‌های آلوده» می‌نامند، در واقع یک پدیده کاملاً علمی است.